...και άμεση αναχώρηση!!

Αυτό έγινε αμέσως μετά το πάσχα που λες φίλε μου καλέ και αναγνώστη.
Αφού κατέβηκα ελλάδα, ξεαρρώστησα, έφτιαξα μαγειρίτσα, έφαγα μαγειρίτσα, έψησα αρνί, έψησα κοκορέτσι, έφαγα αρνί, έφαγα κοκορέτσι και πολλά άλλα τέτοια χορταστικά σε σημείο να θες να σκάσεις. Μετά βέβαια ξαναρρώστησα και ξεκίνησα να χαπακώνομαι και να σιροπιάζομαι φτού κι απο την αρχή λες και δε μου έφταναν τα βέλγικα που είχα πάρει για πόσες μέρες.

Κατά τα άλλα πέρασα πολύ ωραία, πήγα στη βάφτιση του μικρού μας του λεμονάκου - απο δω και πέρα θα τον φωνάζουνε και γιάννη εκτός απο λεμονάκο- είδα φίλους και γνωστούς και επίσης πήγα και θέατρο!!
Πήγαμε που λες στο ΝΟUVELLE DECADENCE και είδαμε τους “Los Trobajadoros” στην παράσταση "ΣΟΥΡΕΑΛ" που ήτανε πολύ σουρεάλ και μας άρεσε πολύ. Δυστυχώς οι παραστάσεις τελειώσανε και δε μπορώ να σας πω να πάτε να τους δείτε (θα κάνουνε και 1-2 στην πάτρα αλλά δε νομίζω να έχει φτάσει μέχρι εκεί η φήμη αυτού του blog, οπότε τσάμπα το γράφω).
Παρ'όλα αυτά εγώ θα σου τους παρουσιάσω κι αυτούς και το έργο όπως τα γράψανε μόνοι τους:

Πως μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μιας ...Παρθένας, ένας μάγος,
ένας αστυνομικός, μια τραγουδίστρια, μια γιαγιά...; Οι "Los Τrobajadoros" παρουσιάζουν, μια κωμωδία "ΣΟΥΡΕΑΛ" καταστάσεων, σε ένα κόσμο, που θα μπορούσε να είναι ο δικός μας...

Οι “Los Trobajadoros” γεννήθηκαν το έτος 2009 κάπου στον κόσμο… όταν οι Ελευθερία Στεφανούρη, ο Αναστάσιος Πετρόπουλος, η Ελένη Τζιά και ο Γιώργος Μαμμώλης αποφάσισαν…..να πουν την ιστορία της Παρθένας…
Μια ιστορία που θα θυμίσει μια δική σας ¨ξεχασμένη¨ ανάμνηση.
Φρέσκο κείμενο, σε σκηνές που όλοι έχουμε ζήσει… κάπου, κάποτε, σε οποιαδήποτε θέση κι αν ήμασταν.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Η ιστορία της Παρθένας ξεκινάει όταν ένας μάγος επισκέπτεται το χωριό της… Εκείνη ενθουσιάζεται κι αποφασίζει να ακολουθήσει το κρυφό της όνειρο και να δοκιμάσει την τύχη της στη show biz…Πόσο εύκολα θα της έρθουν τα πράγματα; Αρκεί τελικά ένα όνειρο να την οδηγήσει η θα έπρεπε να πάρει άλλο δρόμο; Ελάτε να το ανακαλύψουμε ..



Αυτά λοιπόν και επειδή τα παιδιά είναι φίλοι και κάνουνε κάτι απλά και μόνο επειδή το αγαπάνε, άμα παίξουν πουθενά αλλού εγώ θα σου το πώ.


Και που λες, με το που γύρισα στο βέλγιο ετοίμασα βαλίτσες και έφυγα πεμπτοπαρασκευοσαββατοκύριακο για λουξεμβούργο-γαλλία-γερμανία!
Η διαδρομή χοντρικά περιελάμβανε λουξεμβούργο, metz, colmar, saarbrücken, στασβούργο και επιστροφή. Φωτογραφίες και αναλυτική περιγραφή θα δεις αφού έρθει πρώτα το mollex-sata καλώδιο που περιμένω να μου στείλει ο γαβρίλος (γιατί εδώ σιγά μη βρω) ώστε να καταφέρω να συνδέσω δίσκους κλπ στο πισί. Αλλά θα δεις, στο υπόσχομαι.

Κατά τα άλλα μπες στο france-voyage.com να κλείσεις γαλλικό bed&breakfast σε κάτι πανέμορφα τοπία στη μέση του πουθενά με 60 και 70 το τρίκλινο, όπως κάναμε κι εμείς.

Επίσης διαβάζω, αύριο έχω να κάνω μια παρουσίαση στη σχολή και δεν ξέρω τι ακριβώς θα τους πω. Εκτός σχολής, αυτή την εποχή -ξανα-διαβάζω το Βρέχει φως του Γκιμοσούλη και -ξανά-μπαίνω στο κλίμα Καρυωτάκης-εξορία-αυτοκτονία αλλά σταματάω στο βήμα 2 γιατί νέο παιδί είμαι ακόμα και κρίμα είναι.

Επίσης μια στο τόσο κολλάω σε κάτι καταπληκτικές ιστορίες που γράφει ο Motorcycle Boy και όποτε βρεις χρόνο μπες να διαβάζεις, έχει απο ρομάντζο μέχρι καουμπόικο.
Πχ, μπορείς να κάνεις μια προσπάθεια στο "Ένα φέρετρο για τη Βέρα" εδώ που είναι χωρισμένο σε posts ή αν το θες ολόκληρο να το πάρεις απο εδώ.

Κατά τα άλλα πήρα αυτά και έχω ξεκινήσει τρέξιμο. Μη φανταστείς, 2 φορές έχω βγει, τώρα που θα σε αφήσω θα πάω για την 3η. Και μην -ξανα-φανταστείς, 2 και κάτι χιλίομετρα κάνω, δεν είμαι για παραπάνω.

Αυτά λοιπόν καλέ και πιστέ μου αναγνώστη, πάω να τρέξω και θα τα ξαναπούμε.

Αντίος.