Από την περασμένη πέμπτη ήμουν στην αθήνα. Κατέβηκα και καλά για την ορκωμοσία μου (ναι,ναι, τα κατάφερα) αλλά τελικά στην ορκωμοσία δεν πήγα! Βασικά το σάββατο είχε γενέθλια η γυναίκα και ταυτόχρονα έκανε παρουσίαση το βιβλίο του ο φίλος μας ο Πλάτων και δεν ήθελα να λείψω από το 2-σε-1 πάρτυ. Τα υπόλοιπα περί ορκωμοσίας ήτανε απλές δικαιολογίες για να καλύψω τα μεταφορικά με έξτρα επίδομα γονικής παροχής.

Το σάββατο περάσαμε πολύ ωραία. Ακούσαμε 5 -μετρημένα- λόγια για το βιβλίο και περάσαμε την υπόλοιπη βραδιά με πολλή μουσική και πολλές κουβέντες που θέλαμε να πούμε και να ακούσουμε. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα με τις συνηθισμένες παρουσιάσεις βιβλίων:ακούς πολλά λόγια που θα προτιμούσες να μην ακούσεις ενώ δε λες πολλά που θα ήθελες να πεις. Κοινώς σου πρήζουν το συκώτι ο καθένας με το μακρύ του και το κοντό του και πριν προλάβεις να τελειώσεις το κρασί σου σου λένε αντίο με ευγενικό τρόπο.

Το βιβλίο του Πλάτων το διάβασα το καλοκαίρι, ήταν ακόμα ζεστό-ζεστό, από το τυπογραφείο όταν το ξεκίνησα. Και κύλησε νεράκι μέχρι το τέλος. Θυμάμαι τη μέρα που το τελείωσα, ήμουν στην κέρκυρα για διακοπές μαζί με τη γυναίκα, τον πλάτων και την οικογένεια του. Ήμασταν σε μια υπεροχή παραλία, στο νοτιότερο σημείο του νησιού, στο ακρωτήρι του Αρκουδίλα. Με το που έφτασα στην τελευταία τελεία του κειμένου,έκλεισα το βιβλίο και έψαξα στην παραλία να τον βρω. Ήθελα να του πω ότι το τελείωσα και ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! Ήθελα να του πω ευχαριστώ, αλλά δεν ήξερα γιατί. Το βιβλίο λέγεται "Το πείραμα της Αριάδνης" και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα. Είναι η ιστορία μιας φοιτήτριας της Καλών Τεχνών που αποφασίζει να τρυπώσει στις ζωές των γειτόνων της και να τους κατασκοπεύσει. Όχι, μην περιμένετε cia και υποκλοπές της vodafone, δεν είναι βιβλίο κατασκοπείας. Είναι ένα μυθιστόρημα με ένα σωρό πρωταγωνιστές που διαφέρουν τόσο πολύ ο ένας από τον άλλο,αλλά και που μοιάζουν τόσο πολύ ο καθένας τους με εσάς.


Κατά τα αλλά στην αθήνα γνώρισα το νέο μου αντίζηλο. Είναι μόλις 900 γραμμάρια, γκρίζος, με υπέροχα θλιμμένο βλέμμα, κοφτερά δόντια και ακονισμένα νύχια!!
Ο μικρός μας ο Γκρινιάρ (επειδή είναι γκρι και κάνει νιάααρ) είναι τόσο γλύκας που δεν παίρνει άλλο. Παίζει όλη μέρα με ό,τι βρει και αν τυχόν εμφανίσεις γυμνό χέρι ή πόδι την ώρα που τον πιάνουν τα τρέλα του το μετανιώνεις αμέσως! Εγώ επιστρέφω στο βέλγιο με αμέτρητες γρατσουνιές και δαγκωματιές!

Κλείνοντας να πω ότι η νέα ολυμπιακή αεροπορία είναι δυνατό χαρτί και όχι πια επειδή στηρίζεται στο όνομα που της έφτιαξε κάποτε ο ωνάσης. Είναι δυνατό χαρτί επειδή το αξίζει. Η εξυπηρέτηση, το φαγητό (ποιότητα), το φαγητό(ποσότητα), η συνέπεια και οι όμορφες κοπέλες του πληρώματος είναι μερικά από τα βασικά ατού όπως εγώ τα είδα στα 2 μου ταξίδια. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσει έτσι, αλλά η αρχή είναι πετυχημένη.

Από αύριο προβλέπεται διάβασμα και πάλι διάβασμα γιατί καλές οι διακοπές και τα ταξίδια αλλά εχω μείνει πίσω και στο πανεπιστήμιο και στα μαθήματα ολλανδικών μου.