Και που λέτε εδώ στο Hasselt είναι και ο Ντίνος.
Ο Ντίνος είναι ένα παιδί που πολύυυυ παλιά είχαμε γνωριστεί στο πανεπιστήμιο.
Εγώ έμπαινα-εκείνος έβγαινε φάση. Αλλά λέμε για τόσο παλιά που όταν βρεθήκαμε στο Ηasselt μας πήρε 2 ώρες και 3 Rochefort έκαστος να θυμηθούμε πού γνωριζόμαστε. Αλλά τέσπα, δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Εκεί που τρως λοιπόν ανέμελος στο εστιατόριο της σχολής, μπουχτισμένος από κάτι σελίδες κώδικα που κοιτάς όλο το πρωί, σηκώνεις το κεφάλι και βλέπεις μια θεά με το δίσκο στο χέρι, με το χαμόγελο όλο σκέρτσο, να μιλάει στο Ντίνο. Δε γίνεται λέω, οδηγίες θα θέλει να ζητήσει, πώς πάμε στη γραμματεία, κάτι τέτοιο. Αμ δε! Στρογγυλοκάθεται και αρχίζει να τρώει!
Μη σας τα πολυλογώ γνωριστήκαμε, τα είπαμε, γλιτώσαμε το εγκεφαλικό στο παρατσάκ και στο τέλος μου εξήγησε ο φίλος Ντίνος ότι πρόκειται για τη Virginie Claes, Μις Βέλγιο 2006!! Βλέπε φώτο για να καταλάβεις, μην τυχόν τη μπερδέψεις με τη 2007 ή τη 2005:
Η Virginie λοιπόν, εκτός από τηλεόραση, φωτογραφίσεις και ποιος ξέρει τι άλλο, δουλεύει πού και πού και στο ινστιτούτο που χρηματοδοτεί το phd του Ντίνου, όπου και γνωριστήκανε...
Περισσότερα για τη συμπαθητική (???) αυτή κοπέλα μπορείτε να δείτε στο http://www.virginieclaes.be.
Αλλά εγώ επειδή δε μου αρέσουν τα κλισέ, θα σας πω ότι από κοντά είναι πολύ φιλική, πολύ καλοσυνάτη και καθόλου ψωνισμένη!!!
Ελπίζω τα σαλάκια να τα αφήσεις πίσω στο Hasselt.
Ανώνυμοι και λοιποί μαλάκες του διαδυκτίου, λίγα τα λόγια σας για το στεφάνι μου. Σταδιαλα.
Ελπίζω το Ντινος να ειναι ψεωδωνυμο, αλλιώς τον κατεστρεψες τον ανθρωπο!